San Gerardo de Dota, Costa Rica

49ste Dag: Vrijdag 22 Februari 2013, Alajuela – San Gerardo De Dota, Costa Rica.
Vanmorgen kwamen ze het busje omwisselen tegen een kleiner terreinwagentje een Daihatsu.
Tegen 9.00 uur vetrokken, eerst richting San Jose gereden.
Daar de “2” richting Cartago gevolgd.
Daarna de “2” richting San Isidror.
We kwamen weer in zeer heuvelachtig gebied, tja Costa Rica is rijk aan vulkanen, weer met vele mooie vergezichten.
Onderweg een stop gemaakt om koffie te drinken, bij een oud verkoopstalletje, echt leuk om te zien
Ze verkochten er souvenirs, nou ja soms denk ik.
De meeste waren al flink onder het stof en sommige stoffen spullen al vergeeld.
Maar de koffie was heerlijk.
Dit was ongeveer bij het top van het Nationaal park “Cerro Las Vueltas”.
Hierna ging het iets omlaag maar niet snel daarna weer omhoog naar het volgende nationaal park, “Los Santos”.
Toen we ongeveer op de top waren moesten we van de hoofdweg af, rechtsaf een ripio weg nemen.
Richting San Gerardo de Dato.
Dit was een avontuur op zich, soms echt steile stukken naar beneden, ik durf te percentage bijna niet te gokken, maar komt kort bij de 25%.
Na ca. 10 km. van deze weg lag ons hotel voor de komende 2 nachten.
“Trogon Lodge” in San Gerardo De Dota, Valley of Quetzals.
Het hotel ligt op ongeveer 2200 meter boven NAP in een vallei.
Het is een heel mooie omgeving.
We kwamen aan en konden meteen aanschuiven bij de lunch.
Bij het restaurant hebben ze honingbakjes hangen voor kolibie`s, er zit een hele zwerm roondom het hotel.
Van heeelllllllle kleine tot de gewone maten.
Mooi om te zien.
Na de lunch is Sylvia een trail gaan wandelen, Mari heeft samen met 6 andere gasten van het hotel een Canopy Tour gedaan.
We kregen een veiligheidsgordel om, helm en dikke handschoenen aan.
Toen moesten we een heel stuk, zelfde weg als de trail, omhoog wandelen.
Daar begon de Canopy.
Dat is aan een staalkabel naar beneden glijden.
Het ging van een bergtop naar een platform in een boom, dan weer naar de begane grond, en zo verder.
In totaal 8 strekken, de langste kabel was 83 meter, dat was de laatste, ook meteen de spannendste, leukste.
Het was zeer leuk om het nog eens te doen.
Toevallig kwam Sylvia net onder zo`n kabel door met haar wandeling over de trail, dus ze heef goede foto`s kunnen maken.
Toen we terug waren in het restaurant koffie gedronken.
Daarna nog een stuk langs de weg naar beneden gewandeld, we zijn op tijd omgedraaid want we moesten ook dat stuk weer omhoog wandelen.
Tegen de avond werd er geklopt op de deur, een medewerker van het hotel bracht 2 kruiken, die ingepakt waren, om in bed bij de voeten te leggen.
Bij het diner de ober gevraagd hoe koud het vannacht kan worden, hij zei dat het tot middernacht ca. 8 graden zou zijn, tegen de morgen zou het 2 tot 4 graden zijn.
Na het eten kwamen we buiten, toen zagen we dat het bijna volle maan was, en helemaal helder weer, dus dat kon wel koud worden.
We moeten er morgen vroeg uit.
Vandaag volop zon, na de middag koelde het snel af bij het hotel.
Het was vanmiddag nog ca. 28 graden, maar tegen de avond maar 12 graden.

50ste Dag: Zaterdag 23 Februari 2013, San Gerardo De Dota, Costa Rica.
Vanmorgen heel vroeg opgestaan 5.30 uur, we moesten om 5.45 uur in het restaurant zijn voor koffie, daarna kregen we een wandeling met de beheerder / gids.
We moesten eerst 1 km. met onze eigen auto rijden.
We stopte op een plaats daar zou de Quetzal een nest aan het maken zijn ineen boom, een oud spechtennest.
Na enige tijd zagen we het mannetjes Quatzal voorbij vliegen en op een tak landen.
Dat was toch nog een eindje van de weg.
Daarna zagen we hem naar beneden vliegen in bosbessenstruiken, volgens de gids was hij aan het eten.
We hebben er nog een hele tijd gestaan, maar geen Quertzal meer.
Dus maar terug naar het hotel en heerlijk ontbeten.
Na het ontbijt kwam de zon door, we hebben een hele tijd heerlijk op een ligbed aan een snelstromende beek liggen genieten van de rust.
Bij het hotel waren ze alles in gereedheid aan het brengen voor een bruiloft.
We zijn daarom eerst maar een stuk gaan wandelen van de trail, naar het uitzichtspunt.
Vanaf daar naar de hoofdweg gewandeld.
We moesten naar beneden wandelen om bij het hotel te komen.
We zagen vanaf de weg dat het bruidspaartje aan een foto sessie bezig was.
na de middag met de auto richting San Gerardo De Dota gereden.
Onderweg zagen we veel visvijvers.
Ook veel hotels, cabins en zo.
Op het eind, net na de kerk en de school, hebben we de auto geparkeerd en zijn richting de waterval van San Piedro gewandeld.
We kwamen langs een grote viskwekerij.
Op het terrein achter de viskwekerij stond een restaurantje.
We moesten erlangs lopen om richting de waterval te gaan.
De waterval was niet heel erg hoog maar indrukwekkend door de grote rotsen die er lagen.
Op de terugweg zijn we bij het restaurantje koffie gaan drinken, we zagen dat er zalm en forel in de basins zaten.
Ze waren net bezig een paar grote te slachten, ze werden terplekke verkocht.
Op een gegeven moment zagen we een groepje mensen staan te kijken naar de bomen.
Wij erheen, natuurlijk heel nieuwschierig wat hun zagen.
Bleek er een koppeltje Quetzals rond te vliegen.
Het mannetje hadden we zo gespot, heef een hele lange groene staart
Hij ging een paar keer verzitten, toen kwam het vrouwtje er ook bij.
Maar achter ons kwamen een paar Spanjaarden, ze riepen heel hard naar hun kennissen, dus de Quetzals schrokken en vlogen weg. GRRRRRRRRR.
Gelukkig hebben we een paar foto`s kunnen maken.
Hoop dat ze goed gelukt zijn.
Vanmorgen was het zonnig, tegen de middag kwamen er wolken opzetten.
Na de middag koelde het snel af bij het hotel.
Het was vanmiddag nog ca. 29 graden, maar tegen de avond maar 12 graden.